Some minor issues

Om te beginnen: de wifi in het hotel is naar de zak: damn!

Dinsdag 6 maart, 1e dag ad:tech Parijs zit er op. Op een onmogelijk uur opgestaan om op tijd in Parijs te zijn, maar heb het me niet beklaagd.

Het programma was gevarieerd. Hieronder een bloemlezing

De keynote was een terugblik op 10 jaar internet. Werd gegeven door 2 serial entrepreneurs. Hiervan is me bijgebleven dat de Franse regering de sector blijkbaar totaal niet begrijpt en ondersteunt. Gevolg is dat veel internationale bedrijven enkel de noodzakelijke posten in Frankrijk houden (sales ..). Het zou dus zoveel meer kunnen zijn. Ik denk dat België een beetje in hetzelfde bedje ziek is. Bij ons is de expansiedrang iets minder, waardoor de werknemers welliswaar lokaal tewerk gesteld worden. Maar naar steun en begrip van de sector (en eigenlijk het bedrijfsleven in het algemeen) is het denk ik even erg gesteld.

De volgende sectie ging over new metrics. Vind ik sowieso wel interessant (strategisch/analytisch/technisch). Ok de John Wanamaker quote (50% van mijn advertising is wasted, alleen weet ik niet welke 50%) was weer een dooddoener van jewelste (note to self, leuke baseline -> Minor Issues, helps you waste the other 50% ).
Het ging over een horizontale integratie van measurement, over de verschillende kanalen heen dus. Niet verticaal, waar de kanalen in competitie met elkaar gezet worden, wat in de dagdagelijkse praktijk idd vaak het geval is (media buyers <-> adverteerders <-> site owners). Intersante piste dus. Wondersoftware van dienst is Weborama, die de horizontale ROI maximaal kan meten. Ze gaan me de Engelse brochures doorsturen, zodat we eens kunnen zien in welke mate dat product een concurent van de gekende measurement software is, dan wel een goede aanvulling.
Voor de rest werden er nog wel zinnige dingen gezegd, zoals dat je je campagne moet opvolgen en aanpassen naargelang de resultaten. Ik heb wel heel vaak aan de boek “What Sticks” moeten denken, denk dat daar zowat alles in staat wat je moet weten over het onderwerp.

Joost dan, de nieuwe wonder video P2P tool. Ik moet zeggen het ziet er idd heel vet uit, dus heb me ingeschreven als beta tester.
De theorie: via P2P wordt auteurrechtelijke content verspreid. Als gebruik kan je deze bekijken, maar niet opslaan. Bovendien neemt je computer deel aan het distributieproces. De content wordt geleverd door de grote content netwerken en niet door de gebruikers. Het is dus premium content. De kosten worden betaald door adverteerders die slim in het product geïntegreerd zitten. Slim omdat de reclame individueel getarget en gedoseerd kan worden. Je hoeft dus niet 100 x een ad te zien waar je niets aan hebt om een simpel voorbeeld te geven.
Joost pretendeert de voordelen van televisie en internet te combineren, en de nadelen achterwegen te laten. Interactiviteit met gebruiksgemak, fullscreen met on-demand, en advertenties op een organische manier.
Ik kijk er naar uit om het zelf te proberen, zowel als gebruiker als adverteerder, want volgens mij hebben we wel wat merken in portfolio die daar een goede doelgroep kunnen vinden.

De sessie over video en audio advertentie standaarden op het internet was behoorlijk saai. Niet echt goede sprekers vond ik, en ook geen heel interessante cases. Marketeers die trots waren dat ze video ontdekt hadden. Ga er dan ook verder over zwijgen, was voorlopig het enige minpuntje in het parcours.

How to measure a multichannel campaign? Het ging niet zozeer over measurement in het algemeen, maar wel over de noodzaak van integratie. Blijkt een zeer moeilijk gegeven te zijn in Frankrijk. Bij ons heb ik de indruk dat er toch verregaandere stappen genomen worden, maar we zijn er idd nog niet.
Over het nut van integratie was iedereen het eens, alleen de manier waarop is nog een beetje een vraagteken. Grégoire Champetier, VP van Mc Donalds Europa bekende dat hun marcom budget over 6 (!) verschillende agencies verspreid zat. Volgens hem kon het ook heel moeilijk anders, omdat de bedrijven verschillende expertises hebben, en ze als bedrijf nu eenmaal verscillende communicatiedoelen hebben. Voor een klassiek agency is het bv moeilijk om over nutricious facts en obestiats te communiceren. De taak van het bedrijf (de advertiser) bestaat er in hun geval in de verschillende communicatielijnen op elkaar af te stemmen.
Persoonlijk snap ik wel dat dat niet evident is, maar ik denk zeker niet dat het onmogelijk is, en met de juiste inspanningen echt wel tot meerwaarde kan leiden. Volgens mij is communicatie consolidatie iets wat ieder bedrijf moet nastreven. Je gaat niet alleen veel efficiënter en dus beter & goedkoper opereren, je kan er vooral voor zorgen dat voor de juiste boodschap de juiste kanalen gekozen wordt. In mijn ogen is er niets zo contraproductief dan verschillende bedrijven die allen voor hun eigen stukje van de koek gaan vechten en dus voornamelijk vanuit eigen belang spreken. Ik kan wel de opmerking van een ander pannel lid volgen dat het behoorlijk wat tijd nodig heeft voor je als agency volledig mee bent met de lijn van de adverteerder. Zoiets groeit over de jaren. Toch kan je denk ik zoiets bespoedigen met een open communicatie en permanent oevrleg. Nieuwe interne medewerkers worden toch ook redelijk snel verondersteld de doelen van het bedrijf te kennen.

De sessie over de prosumer was interessant, maar niet zoveel nieuws. Dat de consument mondiger wordt en een actieve rol begint te spelen in het communicatieluik van een bedrijf weten we al langer. Er werden enkele interessante (Franse) voorbeelden aangehaald zoals wearethemarket.net, waar consumenten proactief gaan zeggen wat ze van bepaalde producten verlangen en wat ze denken nodig te hebben.
In het geval van Nokia werd er bijvoorbeeld aangehaald dat Nokia bv zelf alle blogberichten over (oa) de N95 bundelt, om zo de consument in zijn actieve rol te erkennen (N95 WOM World)

Tenslotte, over naar reclame. In de laatste sessie werden een aantal creatieve campagnes uit de doeken gedaan. Bv Joost van de Loo van Mortierbrigade kwam vertellen over Humo Liegt. Blijft toch een schitterende campagne, en zo hadden we meteen een Vlaamse vertegenwoordiger. Andere campagnes: Hot Dog voor Quick, waar ze in Frankrijg een behoorlijke hype mee gecreeërd hebben (en in België slecht uitgerold hebben, als ik dat nu zo zie), de Wilkinson DARE campagne, de Petit Bateau e-commerce campagne en Dove.

(Crosspost met de These Days blog)