Some minor issues

Vandaag in de Standaard (en eigenlijk uit de Tijd), een quote van Jack Welch.

Jack Welch is uitgeroepen tot manager van de 20e eeuw. In de 20 jaar dat hij aan het hoofd stond van General Electric is dat bedrijf uitgegroeid tot een bijzonder florerende business. GE stond laatst op nummer 1 in de Forbes 500 (lijst van 2003), en haast altijd in de top 5.

Welch, gestopt in 2001, krijgt de laatste tijd wat kritiek dat zijn management methoden niet langer zouden opgaan. Zijn methoden zijn (en ik snij een heel aantal bochten af) gebaseerd op coaching en groeien, maar ook en vooral op een duidelijke en strenge shifting van medewerkers. Jack deelde ze op in 3 groepen: de 10% besten, de grote middengroep, en de 20% onderaan de ladder. Die laatste groep moest zich verbeteren of kon gaan. De besten werden rijkelijk beloond, en de middengroep uitgedaagd om zich tot de besten te ontplooien.

In dit licht is zijn quote dus toch minstens een beetje opmerkelijk: ook Welch verwachtte van zijn mensen dat ze presteerden. Uiteraard heeft hij gelijk dat mensen de tijd en de ruimte moeten krijgen om te groeien. Tijd om een verhaal te schrijven en het uit te werken. Fouten moeten maken, en eruit leren zoals hij het zelf zegt.
Anderzijds, de huidige snelheid en toegankelijk van informatie zorgt denk ik voor een veel eerlijker systeem. Ik vermoed dat er nu bijvoorbeeld heel wat mensen sneller door de mand vallen die vroeger ongestoord hun zin hadden kunnen doen door zich te focussen op een paar parameters en op die manier in isolement de aandeelhouders gelukkig te houden.
Ik zeg niet dat het nu makkelijker is. Ik weet het niet, waarschijnlijk zeker niet. Maar ik denk wel dat echt goede mensen, gebruik makend van de huidige technologieën, het bedrijf op een nog hoger niveau kunnen laten floreren. Er zijn volgens 4 dingen echt belangrijk: kennis (cognitief, juiste persoon voor de juiste job, in staat om de dingen in hun perspectief te zien, …), goesting (ook effectiviteit), doorzetting en goede wil.

Voor de liefhebbers van Welch, zeker zijn boeken eens lezen. Ik geef toe, het is allemaal heel Amerikaans en groots en opgeblazen, maar ik vond ze zelf heel interessant om te lezen. Vooral Winnen is een aanrader.

Wat een schitterende actie was die Music for life toch! Toch heb ik één puntje van verbetering, om het volgend jaar nog geweldiger te maken: verwittig de mensen als hun song gespeeld wordt!

Dat kan via SMS bijvoorbeeld. Bij het kopen van een plaat kun je dan kiezen of je een sms wilt krijgen, een half uur voor ze je nummer spelen, zo heb je tijd om naar je radio te gaan. Die sms is dan reverse charged, de ontvanger betaalt 50 cent bijvoorbeeld. Op die manier kost het de actie niets, in tegendeel: omdat de feitelijke kost lager ligt gaat het nog een extra duit in het zakje doen. Een gratis alternatief kan email zijn.

Nu vond ik het een beetje vervelend. Ik heb zelf Personal Jesus van Depeche Mode gekocht, en op het werk hebben we samengelegd voor These Days van Ozark Henry, maar buiten het aanvragen en betalen heb ik er nooit meer iets van gehoord.

Dat de callcenter medewerkster niet wist wie Ozark Henry was zullen we maar beschouwen als toeval zeker, maar een echt goed indruk geeft het niet.

In ieder geval: proficiat Stu Bru. Goed gedaan!

These Days zoekt wat nieuw volk. En niet in het minste wat senior flash fanaten.

Een overzicht van alle vacatures kan je op de These Days jobsite vinden.

Lang niets gepost. Zeer drukke periode gehad.
Maar nu een weekje verlof, dus we gaan er werk van maken!

Beginnen met een stokje dat ik kreeg van gewaardeerde collega Tom: wat wisten jullie nog niet van mij ..
(more…)

Mijn kerstwens voor jullie

When a stranger calls .. you’ll better answer the phone. Or won’t you?

Volkswagen saneert. 1000en mensen verliezen hun job. Persoonlijke drama’s.

Enorm jammer inderdaad. Ik leef mee met de mensen die op straat komen te slaan.
Toch zie je in het licht van zulke gebeurtenissen, zoals gewoonlijk, demagogie en populisme de kop op steken. Je hoort dan argumenten als: “het zijn klootzakken, want ze maken toch winst”, “ze kiezen nationalistisch” en meer van dat fraais.

Ik wil mij daar uiteraard niet mee gaan bezig houden, maar wel verwijzen naar 2 bronnen in de media. Iets meer beredeneerd.
Maar misschien is het te vroeg voor rede nu de emotie nog zo hoog op loopt. In ieder geval vond ik het interessant en constructief.
(more…)

We zijn net terug van een weekje Egypte. Luxor.
Mooie dingen, speciaal land.

1 ding is me toch zeker bijgebleven. Toen we ons afvroegen hoe ze vroeger toch van die immense dingen konden bouwen zonder moderne hulpmiddelen en technologie (en dan gaat het niet eens over de piramides, maar over bv de tempel van Hatsjepsoet) wist onze gids ons te vertellen dat ze iets veel beter hadden dan moderne technologie: “their believes”.
Inderdaad, ook vandaag zien we dat het echte verschil gemaakt wordt door een rotsvast geloof, door devotie en gewoon door hard werken.
Wij bouwen geen piramides, maar bv websites. En als de technologie het ons niet gemakkelijk maakt, dan doen we het maar moeilijk.

Spank the squirrel
Spank the Monkey

Gewoon een schaamteloze copy-paste van de time-smart emails. Ik hoop dat ze het mij vergeven omdat ik reclame voor ze maak.
Het zijn inderdaad zeer interessante newsletters rond voornamelijk time management.

Onderstaand verhaaltje is er boenk op.
(more…)