I'm Steven Verbruggen, Belgian new marketing / cross-media professional currently working at Nascom as an interactive strategy maven.
I bridge the gap between marketing and technology. On this personal blog I talk about trends, implementations, best practices, .. on this subject.
Vanaf vandaag een nieuwe gastblogger op de standaard CEO blog: Marc Fauconnier. Fauconnier is CEO van LG&F (hij is de F), en zoon van wijlen hoogleraar Guido Fauconnier, waar ik zelf nog les van heb gekregen.
LG&F is op zijn beurt een van de betere reclamebureaus die ons land rijk ik.
En het beloofd interessant te worden
“Ik heb bewust gekozen voor een blogweekje tijdens de komkommerperiode. In de hoop dat ik de lezer (hallo, is er iemand ?) niet te vaak moet lastigvallen met het overvolle agenda van een cliché-CEO die van ontbijtmeeting naar werklunch draaft en tussendoor nog snel een conference-call afwerkt. Misschien heb ik deze week wel wat tijd om een paar gedachten te delen met u, in het slechtste geval met mezelf.”
Ik hoop dat hij het kan waarmaken, want het cliché dat hij aanhaalt kom je inderdaad af en toe tegen op de CEO blog (die trouwens even vaak een damn fine read is).
Fauconnier begint te bloggen met een terechte in memoriam van Guido Depraetere die gisteren jammer genoeg overleden is.
Net de newsletter van 4FM gekregen. Ze hebben een nieuwe actie: Zet 4FM op 4.
Wat moet je doen? Naar 1 van de 3 locaties gaan en laten zien dat 4FM op 4 staat. Je krijgt dan een gadget, en kan 1 van de 44 prijzen winnen.
Goeie actie? I don’t think so.
VT4 heeft die járen geleden al eens gedaan, dus waarom het nog eens dunnetjes over doen. Het enige voordeel is dat je nu zelf naar die locaties kan gaan en je prijs claimen (VT4 kwam bij je langs als ik me niet vergis), maar face it: je moet wel heel veel doen voor een gadget. Je kunt ook slechts op 3 locaties terecht, dus voor veel mensen gaat dat een hoge drempel zijn.
Bovendien, en meer belangrijk, waarom zou je als 4FM zijnde je zender naar de 4 plaats willen verdringen? Ik begrijp de beslissing van VT4 toen heel goed: ze erkende hun plaats. Ze wisten dat ze no way konden winnen van TV1 (toen) en VTM. Ze lieten ruimte voor een 3e voorkeurszender omdat VT4 op 4 beter klinkt dan VT4 op 3, en ze er van uitgingen dat heel veel mensen nog een 3e voorkeurszender hadden (canvas, Ka2, ..).
4FM kiest louter voor de copy lijn (4 op 4, klinkt goed he .. nuja), maar verliest hier imho meer mee dan dat ze wint. Het televisiepubliek kun je immers moeilijk vergelijken met het radio publiek. Bovendien moeten we rekening houden met de (toenmalige) doelen van VT4: een entertainment zender naast 2 netten die in de breedte gaan. Een zender die realistisch is in haar missie: ze wist dat er weinig 100% VT4 kijkers waren. Dat ze de kijkers per definitie met andere zenders moesten delen. 4FM is wel een “volledige” zender. Tussen dikke aanhalingstekens, want ik zal nooit beweren dat VT4 dat niet is. Maar in tegenstelling tot VT4 ben ik er van overtuigd dat 4FM wel zijn publiek heeft dat grotendeels naar hun luistert. Ze bereiken een zeker niche, en die niche zit bij 4FM op zijn plaats.
De zender naar de 4e plaatst verdringen is dus onzin. Wat ga je trouwens doen met de mensen die 4FM nu op 1 hebben staan? Ga je ze geen prijs geven?
Jammer. Jammer dat er weer veel tijd, moeite en geld gestoken wordt in een campagne die niet doordacht is. Dat er niet gekozen wordt voor een efficiënter en origineler concept.
Ik hoop dat 4FM zijn target bereikt, en dat de campagne uiteindelijk toch efficiënt zal blijken, maar ik twijfel er ten gronde aan. Wie ga je bereiken: toevallige voorbijgangers die hun kans ruiken en zich heel opportuun even laten overtuigen een zender die ze niet kennen of koesteren naar de 4e plaats te verdringen. Je gadgets zullen weg zijn, maar zijn je doelen bereikt?
Superman Returns. Vanaf vandaag in de zalen. Blockbuster die overal opduikt.
Grappig hoe ze (in tv interviews met verschillende betrokkenen) de figuur proberen te marketen als “Superman is het beste in de mensheid”. Iedereen is een stukje Superman.
Bij superman moet ik altijd denken aan die memorabele quote uit Kill Bill, boenk erop:
“An essential characteristic of the superhero mythology is, there’s the superhero, and there’s the alter ego. Batman is actually Bruce Wayne, Spider-Man is actually Peter Parker. When he wakes up in the morning, he’s Peter Parker. He has to put on a costume to become Spider-Man. And it is in that characteristic that Superman stands alone. Superman did not become Superman, Superman was born Superman. When Superman wakes up in the morning, he’s Superman. His alter ego is Clark Kent. His outfit with the big red “S”, that’s the blanket he was wrapped in as a baby when the Kents found him. Those are his clothes. What Kent wears, the glasses, the business suit, that’s the costume. That’s the costume Superman wears to blend in with us. Clark Kent is how Superman views us. And what are the characteristics of Clark Kent? He’s weak, he’s unsure of himself… he’s a coward. Clark Kent is Superman’s critique on the whole human race. Sort of like Beatrix Kiddo and Mrs. Tommy Plympton.”
Aldus Bill.
Superman Returns, geregisseerd door Bryan Singer. Ik ben sinds The Usual Suspects fan, dus misschien moet ik maar eens gaan zien.
Wie heft het verhaal nog niet gehoord: Kyle MacDonald wilde een ronde paperclip ruilen voor een huis. Met de nodige tussenstappen uiteraard.
Zijn relaas konden we een jaar lang volgen op zijn blog, http://oneredpaperclip.blogspot.com
Kyle is een slimme gast. Hij weet de media te bereiken, de sympathie van de mensen te winnen en daardoor zijn zaak te verkopen. Ik vergelijk zijn quest altijd met de million dollar homepage. Het is imho het zelfde idee. Alleen, in tegenstelling tot alle MDH klonen, weet Kyle er een creatief nieuw idee van te maken.
Kyle is er dus in geslaagd zijn huis te ruilen. Hij ruilde het voor een rol in een Hollywood film. Zijn laatste ruil was met een stadje in Canada, Kipling, dat hem dus een huis aanbood.
Wat kunnen we hier uit leren:
- Dat je met het nodige lef, ideeën, daadkracht, goesting, .. aangevuld met de feeling om veel mensen en media te bereiken .. letterlijk alles kunt bereiken. Zolang je maar in jezelf geloofd.
- Dat het stadje de PR deal van zijn leven gedaan heeft. Je moet dus altijd op de uitkijk staan om zulke kansen te ontdekken, en buiten de lijnen durven denken om ze te benutten!
“Als ik nog eens in Leuven ben ..”, ik mailde het daarstraks nog naar een conculega. Hoe absurd, ik woon in Leuven! Maar ben inderdaad zelden hier. Over het algemeen toch zeker een 12 uur per dag van huis, en als er dan ‘s avonds al eens iets te doen is is dat ook zelden een thuismatch (Brussel, Antwerpen, ..).
Nochtans weet ik dat er redelijk wat mensen uit de sector (new media/interactieve marketing/.. ) in Leuven wonen en/of werken. Alleen zien we elkaar hier nooit.
Daarom denk ik er aan een networking group op te richten in Leuven. De LIMNG (cool name tbc) Leuvense Interactieve Media Networking Group. Een ontmoetingsplatform voor mensen die zowat met dezelfde dingen bezig zijn. De bedoeling zou dan zijn eens in de maand of om de 2 maanden samen te komen, een sessie te doen, en voor de rest gezellig bijbabbelen met een hapje en een drankje. In Leuven uiteraard, niet enkel voor Leuvenaars.
Zijn er nog mensen in geïnteresseerd? Laat het me weten, via email of via de comments. Als ik een stuk of 10 professionals (van verschillende bedrijven, sympathisanten uiteraard ook welkom) bij elkaar kan vinden denk ik er serieus mee door te gaan.
Get the basics right. Soms begrijp ik er niets van. Merken/winkels/ketens steken massaal veel geld in reclame, maar slagen er niet in hun consumenten op de vloer een goed gevoel te geven.
Meest recente voorbeeld: de Panos aan het station in Leuven. Zaterdag, het was druk, maar dat is dan ook het meest slechte excuus ooit. De 2 bedienden aan de kassa vielen nog dik mee. Maar daarnaast stonden de 2 broodjessmeerders van dienst. De meisjes die onder de ogen van de klant hun bestellingen klaarmaken en overhandigen. Die het meest directe contact met de klant hebben met andere woorden.
Blijkbaar slagen ze er op de personeelsdienst niet in om deze 2 sleutelposten te bemannen met noemenswaardige figuren.
Om even kort in detail te treden: ze zien er mega onverzorgd uit, smijten alles op uw broodje, snauwen naar de klanten, zijn ongewoon onbeleefd in het algemeen, kijken alsof ze stront aan het scheppen zijn, …
Ik begrijp dat dus niet. Ok, Panos is confectie eten, maar dat impliceert een constante kwaliteit. Een kwaliteit die waarschijnlijk minder uitgesproken is dan een super broodjeszaak, maar je weet in ieder geval wat je mag verwachten (of zou mogen verwachten).
Met andere woorden: ik ga daar dus gewoon niet meer! Ik ben het beu te betalen voor dingen waar ik niet tevreden van ben. Genoeg andere broodjeszaken waar ze me met respect behandelen.
Maar meer nog: ik roep jullie op hetzelfde te doen. Als consument hebben we een belangrijke rol in het aankoopproces (we bestellen, we betalen, we zorgen er voor dat de winkels kunnen bestaan). Als we ons dan ook niet op deze manier gedragen vragen we eigenlijk aan de winkels om ons onrespectvol te behandelen. Het is met andere woorden onze taak om kwaliteit te eisen.
RSS feed
