RSS feed
Programma gemist? (Convergentie I)
Ik zit het al een tijdje te zeggen tegen iedereen die het horen wilt: 2006 wordt hét jaar van de convergentie. De reikwijdte van deze bewerking gaat voorbij deze post, dus daar kom ik later wel eens uitgebreid op terug. Maar convergentie wil in het algemeen zeggen: samengaan. De specifieke invulling kan vele kanten op gaan.
Eén van deze invullingen is het verspreiden van televisieprogramma’s. Ik heb het daar al eens over gehad in mijn TV 2.0 post. Daar ging het echter vooral over het 2.0 gedachtegoed, niet over de concrete verspreiding.
In het geval van de concrete verspreiding zien we nu 3 (commerciële) voorbeelden aan het convergentielandschap timmeren:
- Via 3G kan je televisie op je GSM bekijken. Proximus zorgt voor een concrete invulling
- Via iDTV kan je programma’s herbekijken. Eén heeft met “Net gemist” een programma-aanbod in de VOD bibliotheek.
- Programma’s betalend aanbieden via bv internet. Talpa heeft dit gelanceerd en noemt het “Programma gemist“. Je kijkt online of download het programma. Een latere koppeling met een vodcasting service (en mikken op bv i-pod of andere mobiele mediaplayers) ligt voor de hand. Via DRM wordt er gezorgd dat enkel betalende kijkers de content te zien krijgen.
Allen zijn ze een eigen invulling van hetzelfde idee: content verspreiden op niet-conventionele manieren kaderend in een businessplan. Op zich is er niets nieuws onder de zon, maar het feit dat men bezig is met het uitrollen van deze diensten, op korte termijn en op verschillende dragers, versterkt mijn overtuiging dat er dingen te gebeuren staan.
In hoeverre houden die nieuwe initiatieven rekening met een andere manier van media consumeren?
Naar mijn gevoel: deze initiatieven gaan meer over extra kanalen zoeken voor de bestaande mainstream programma’s. Terwijl de nieuwe technieken (bv. podcasting) fundamenteel gaan over niche-programma’s leveren aan niche-groepen (long tail om een buzzword te gebruiken).
Ik vind dat eerlijk gezegd een rare vraag.
Die initiatieven zíjn een andere vorm van media consumptie. Of die media-inhouden nieuw zijn of bestaande, mainstream of niche is voor mij irrelevant.
Het gaat mij deze keer wel degelijk over de vorm, en niet over de inhoud. Dat de commercie op deze initiatieven inpikt vind ik eerder een teken van potentieel dan van verloedering.
Wat wel waar is, is dat zulke initiatieven zeer geschikt zijn om een niche markt te servicen. Maar dat is niet onverenigbaar met mainstream initiatieven. In tegendeel, door zulke initiatieven kunnen die technologieën matuur worden.